Στο δελτίο ειδήσεων του «Μέγκα», η Άννα Διαμαντοπούλου κοίταξε με υπνωτικό βλέμμα την κάμερα και δήλωσε με σταθερή φωνή : «Εμείς, οι Έλληνες πρέπει να μάθουμε να αγαπάμε τους φόρους μας». Η εικόνα είχε μια ανησυχητική ομοιότητα με την προτροπή στο "1984" του Τζορτζ Όργουελ , να αγαπήσουμε τον "Μεγάλο Αδελφό". Και όπως φαίνεται, σε αυτές τις εκλογές, ο Έλληνας «Μεγάλος Αδελφός», ή αλλιώς το κρατικοδίαιτο κατεστημένο των δύο κομμάτων εξουσίας, φαίνεται να συγκλίνει στην άποψη πως η φορολογία πρέπει να αυξηθεί περαιτέρω και πως εμείς οι «απείθαρχοι» Έλληνες πρέπει επιτέλους να αποκτήσουμε «φορολογική συνείδηση». Ο Γιώργος Παπανδρέου , έχει δηλώσει πως , όταν αναλάβει την εξουσία, θα αυξήσει τους φόρους στα μεγάλα εισοδήματα (χωρίς βέβαια ποτέ να προσδιορίζονται ποιά είναι αυτά). Και το φορολογικό παρελθόν του ΠΑΣΟΚ άλλωστε μας υπόσχεται πως στο μέλλον θα βλέπουμε πολύ πιο συχνά τον εφοριακό της γειτονιάς μας . Από 1993 έως το 2003 οι φόροι αυξήθηκαν κατά 122,5%, ενώ επί Σημίτη επιβλήθηκαν 97 νέοι φόροι που κυρίως στόχευαν μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Η "Νέα Δημοκρατία" πάλι, υπόσχεται πως δε θα επιβάλλει νέους φόρους αλλά θα επικεντρωθεί στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Είναι όμως αναμφισβήτητο , πως οι πολιτικές για να επιτευχθεί αυτό, όπως η αυστηροποίηση των τεκμηρίων διαβίωσης, μέτρο με το οποίο ήδη μας …απείλησε ο πρωθυπουργός, θα αυξήσουν τη φορολογική επιβάρυνση στη μέση ελληνική οικογένεια. Και φυσικά και το παρελθόν του κυβερνώντος κόμματος δε δείχνει πως απέχει και πολύ από αυτό του ΠΑΣΟΚ. Ας θυμηθούμε την φορο-επιδρομή Αλογοσκούφη το 2008 ή την περίφημη "έκτακτη εισφορά" φέτος . Υπολογίζεται πως η συνολική φορολογική και ασφαλιστική επιβάρυνση μιας μέσης Ελληνικής οικογένειας αυξήθηκε από 39,5% του ακαθάριστου εισοδήματος από εργασία το 2004, στο 42,7% το 2008.
Οι πολιτικοί μας ζητάνε λοιπόν, με θαυμαστή ομοφωνία, να αγαπήσουμε τους φόρους μας . Και αυτό σε μια χώρα όπου ένας εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα , δουλεύοντας σκληρά μέχρι και 12 ώρες την ημέρα, πρέπει να καταβάλλει σαν χαράτσι ως και το 40% του εισοδήματος του, για να ταϊσει ένα στρατό κομματικών ημέτερων και ένα πανταχού παρόν κράτος που επεκτείνεται συνεχώς. Μόνο κατά την τελευταία διακυβέρνηση της …φιλελεύθερης «Νέας Δημοκρατίας», οι δημόσιοι υπάλληλοι αυξήθηκαν από 447, 520 το 2004 σε 503,170 το 2008 και οι δαπάνες του δημόσιου τομέα αυξήθηκαν από 39% του ΑΕΠ το 2003 σε 42% του ΑΕΠ το 2009. Παράλληλα, ιδρύθηκαν πάνω από 350 δημόσιοι οργανισμοί για να βολευτεί ο κομματικός στρατός, ενώ οργανισμοί όπως ο ΟΣΕ, με έλλειμμα που φτάνει τα 9 δις ευρώ, κοστίζουν καθημερινά στο φορολογούμενο εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Και όλα αυτά την ώρα που οι υπηρεσίες που παρέχει το κράτος στους πολίτες είναι τριτοκοσμικού επιπέδου. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως έχουμε από τις υψηλότερες ιδιωτικές δαπάνες στο Δυτικό Κόσμο, για τους τομείς της υγείας και παιδείας .
Σε αυτό το παρασιτικό και τεράστιο κράτος, ζητάνε από τον Έλληνα φορολογούμενο οι κυβερνώντες να δώσει ως και το 40% του εισοδήματος του. Αυτό το διεφθαρμένο, σπάταλο και αναποτελεσματικό κράτος μπαίνει με το έτσι θέλω συνέταιρος στα όποια κέρδη του σκληρά εργαζόμενου Έλληνα πολίτη. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, η φοροδιαφυγή είναι η απόλυτα λογική αντίδραση των πολιτών σε μια χώρα με όλο και υψηλότερους φόρους και όλο και χειρότερες υπηρεσίες. Η αύξηση της φορολογίας, και η δήθεν καταπολέμηση της φοροδιαφυγής , με μέτρα όπως η θέσπιση τεκμηρίων και η αυστηρότητα των ελέγχων, το μόνο που θα πετύχει είναι να οδηγήσει σε κλείσιμο χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις, που ήδη πλήττονται από την οικονομική κρίση και να αφαιρέσει χρήματα από την παραγωγική οικονομία, την ώρα που τόσο τα χρειάζεται, μόνο και μόνο για να γεμίσουν οι τσέπες κρατικοδίαιτων κηφήνων . Το ζητούμενο και αυτό που θα δώσει κίνητρα για να μειωθεί η φοροδιαφυγή, είναι η δραστική μείωση της φορολογίας για όλα τα εισοδήματα και ο ουσιαστικός περιορισμός του μεγέθους του κράτους. Διαφορετικά, οι Έλληνες πολίτες , απόλυτα δικαιολογημένα, θα εξακολουθούν να εφαρμόζουν στις συναλλαγές τους με την εφορία τον τίτλο του θεατρικού έργου του Ντάριο Φο : «Δεν Πληρώνω, Δεν Πληρώνω!»
[ Δημοσιεύτηκε στη "Metropolis Weekend", 11-13 Σεπτεμβρίου 2009 ]
Οι πολιτικοί μας ζητάνε λοιπόν, με θαυμαστή ομοφωνία, να αγαπήσουμε τους φόρους μας . Και αυτό σε μια χώρα όπου ένας εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα , δουλεύοντας σκληρά μέχρι και 12 ώρες την ημέρα, πρέπει να καταβάλλει σαν χαράτσι ως και το 40% του εισοδήματος του, για να ταϊσει ένα στρατό κομματικών ημέτερων και ένα πανταχού παρόν κράτος που επεκτείνεται συνεχώς. Μόνο κατά την τελευταία διακυβέρνηση της …φιλελεύθερης «Νέας Δημοκρατίας», οι δημόσιοι υπάλληλοι αυξήθηκαν από 447, 520 το 2004 σε 503,170 το 2008 και οι δαπάνες του δημόσιου τομέα αυξήθηκαν από 39% του ΑΕΠ το 2003 σε 42% του ΑΕΠ το 2009. Παράλληλα, ιδρύθηκαν πάνω από 350 δημόσιοι οργανισμοί για να βολευτεί ο κομματικός στρατός, ενώ οργανισμοί όπως ο ΟΣΕ, με έλλειμμα που φτάνει τα 9 δις ευρώ, κοστίζουν καθημερινά στο φορολογούμενο εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Και όλα αυτά την ώρα που οι υπηρεσίες που παρέχει το κράτος στους πολίτες είναι τριτοκοσμικού επιπέδου. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως έχουμε από τις υψηλότερες ιδιωτικές δαπάνες στο Δυτικό Κόσμο, για τους τομείς της υγείας και παιδείας .
Σε αυτό το παρασιτικό και τεράστιο κράτος, ζητάνε από τον Έλληνα φορολογούμενο οι κυβερνώντες να δώσει ως και το 40% του εισοδήματος του. Αυτό το διεφθαρμένο, σπάταλο και αναποτελεσματικό κράτος μπαίνει με το έτσι θέλω συνέταιρος στα όποια κέρδη του σκληρά εργαζόμενου Έλληνα πολίτη. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, η φοροδιαφυγή είναι η απόλυτα λογική αντίδραση των πολιτών σε μια χώρα με όλο και υψηλότερους φόρους και όλο και χειρότερες υπηρεσίες. Η αύξηση της φορολογίας, και η δήθεν καταπολέμηση της φοροδιαφυγής , με μέτρα όπως η θέσπιση τεκμηρίων και η αυστηρότητα των ελέγχων, το μόνο που θα πετύχει είναι να οδηγήσει σε κλείσιμο χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις, που ήδη πλήττονται από την οικονομική κρίση και να αφαιρέσει χρήματα από την παραγωγική οικονομία, την ώρα που τόσο τα χρειάζεται, μόνο και μόνο για να γεμίσουν οι τσέπες κρατικοδίαιτων κηφήνων . Το ζητούμενο και αυτό που θα δώσει κίνητρα για να μειωθεί η φοροδιαφυγή, είναι η δραστική μείωση της φορολογίας για όλα τα εισοδήματα και ο ουσιαστικός περιορισμός του μεγέθους του κράτους. Διαφορετικά, οι Έλληνες πολίτες , απόλυτα δικαιολογημένα, θα εξακολουθούν να εφαρμόζουν στις συναλλαγές τους με την εφορία τον τίτλο του θεατρικού έργου του Ντάριο Φο : «Δεν Πληρώνω, Δεν Πληρώνω!»
[ Δημοσιεύτηκε στη "Metropolis Weekend", 11-13 Σεπτεμβρίου 2009 ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου