Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2009

Ένα παραμύθι με «καλούς» και «κακούς» : Πώς είδε ο ελληνικός Τύπος τη διαμάχη για τη μεταρρύθμιση του αμερικάνικου συστήματος υγείας


Όσοι εμπιστεύτηκαν την ενημέρωσή τους για τη μεταρρύθμιση του αμερικάνικου συστήματος υγείας στον ελληνικό Τύπο , είχαν τη τύχη να μεταφερθούν σε ένα συναρπαστικό εικονικό σύμπαν, που μοιάζει λες και βγήκε από χολυγουντιανό μπλοκμπάστερ ! Σε αυτό το παραμύθι ,που εκτυλίσσεται στις σελίδες των ελληνικών εφημερίδων, τα πράγματα είναι απλά και ξεκάθαρα. Υπάρχουν καλοί και κακοί, υπάρχουν οι Δυνάμεις του Φωτός που μάχονται με τις Δυνάμεις του Σκότους. Από τη μια μεριά, ο "προοδευτικός" και "πεφωτισμένος" πρόεδρος Barack Obama που καταβάλει ηρωικές προσπάθειες για να εισάγει και στις Η.Π.Α. το δημόσιο σύστημα υγείας. Από την άλλη, η Αυτοκρατορία του Κακού, οι "σατανικοί" και "αντιδραστικοί" Ρεπουμπλικάνοι, που με σύμμαχο τις αδίστακτες φαρμακοβιομηχανίες , έχουν εξαπολύσει μια ανελέητη προπαγανδιστική καμπάνια για να εμποδίσουν τους συμπολίτες τους να γίνουν κοινωνοί αυτού του…επίγειου παραδείσου, που ακούει στο όνομα " κρατικό σύστημα υγείας".

Οι ελληνικές εφημερίδες , κάθε πολιτικής απόχρωσης, επιδεικνύοντας μια θαυμαστή ομοφωνία, καταγγέλλουν τον πρωτόγονο, γεμάτο μίσος, πολιτικό λόγο των αντιπάλων του προέδρου, δίνοντας έμφαση στο ότι κάποιες αντιπολιτευόμενες αμερικάνικες εφημερίδες και ραδιοφωνικοί σχολιαστές χαρακτήρισαν ως "ναζιστικό" το ObamaCare . Και εγώ μαζί τους…Αλλά, φυσικά, κανένα άρθρο Έλληνα δημοσιογράφου δε μας ενημέρωσε πως και οι υποστηρικτές του σχεδίου Οbama έκαναν ανάλογα σχόλια. Όταν η Δημοκρατική πρόεδρος της Βουλής, Nancy Pelosi χαρακτηρίζει "αντι-αμερικάνικη" κάθε αντίδραση στις προτάσεις Ομπάμα, ή όταν ο Δημοκρατικός Βουλευτής Brian Baird δηλώνει πως οι Ρεπουμπλικάνοι ακολουθούν "τακτικές Μελανοχιτώνων", όλα αυτά με δυσκολία μπορούν να θεωρηθούν ως δείγματα …ήπιου και νηφάλιου πολιτικού λόγου .Εξάλλου, και τα ελληνικά Μ.Μ.Ε. δε φείδονται παρόμοιων χαρακτηρισμών για τους πολέμιους των μεταρρυθμίσεων Obama: "αντιδραστικοί", "ακροδεξιοί", "εξτρεμιστές" , "γραφικοί", "στα όρια του φασισμού" είναι μόνο μερικοί από τους χαρακτηρισμούς που αλιεύσαμε τις τελευταίες ημέρες στις σελίδες του ελληνικών εφημερίδων . Περίεργο αλήθεια να αποκαλούνται φασίστες αυτοί που αντιτίθενται στην κρατική παρέμβαση στην οικονομία, όταν ακόμη και ένας πρωτοετής φοιτητής πολιτικής φιλοσοφίας γνωρίζει πως κύριο χαρακτηριστικό του φασισμού (και του ναζισμού) ήταν η πίστη του στο ισχυρό κράτος!

Όσο για τις συγκεντρώσεις των Αμερικανών πολιτών κατά του σχεδίου Obama, αυτές πια δεν είναι τίποτε άλλο παρά "εκδηλώσεις μίσους... από έξαλλους διαδηλωτές" , ενώ οι συμμετέχοντες είναι "ομάδες αγανακτισμένων πολιτών", όπως αποκαλούνται υποτιμητικά από τον ελληνικό Τύπο, απηχώντας το χαρακτηρισμό "όχλος" που έδωσε στους διαδηλωτές, ο Πάπας της «προοδευτικής» διανόησης , Paul Krugman . Η ελιτίστικη Αριστερά των δημοσιογραφικών σαλονιών , σαν άλλη Μαρία Αντουανέτα, ανασηκώνει το φρύδι με έκδηλη υπεροψία κάθε φορά που η αντιδραστική και αμαθής «πλέμπα» τολμάει να διαμαρτύρεται εναντίον των "φωτισμένων" αποφάσεων που παίρνουν οι "προοδευτικές " κυβερνήσεις . Βλέπετε, το συνταγματικό δικαίωμα του συνέρχεσθαι, οι διαδηλώσεις και η αυτοοργάνωση των πολιτών, καθοσιώνονται και αποτελούν νίκη της δημοκρατίας, μόνο όταν γίνονται από την Αριστερά και για τους ιδεολογικά «ορθούς» λόγους. Όταν αυτοί που διαμαρτύρονται ανήκουν στη συντηρητική ή στη φιλελεύθερη Δεξιά, τότε έχουμε πάντα να κάνουμε με "αγανακτισμένους πολίτες", "προβοκάτορες" ή πιο απλά τον "χύδην όχλο".

Για τις ελληνικές εφημερίδες, πίσω από τις διαμαρτυρίες, κρύβονται τα πανίσχυρα λόμπι των ιατρικών, φαρμακευτικών και ασφαλιστικών εταιρειών. Η πραγματικότητα όμως είναι πολύ πιο σύνθετη. Οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες, αν και αντιτίθενται σε κάποιες πτυχές της μεταρρύθμισης, υποστηρίζουν θερμά άλλα σημεία της , αφού τους παρέχει αφειδώς κρατικό χρήμα και επιδοτήσεις. Επιπλέον, τόσο η φαρμακοβιομηχανία, όπως εκπροσωπείται από την PhRMA,όσο και οι γιατροί, μέσω της American Medical Association, έχουν εκφράσει την υποστήριξή της στο σχέδιο Ομπάμα. Έτσι εξηγείται άλλωστε και το γεγονός πως , σύμφωνα με τους "New York Times", οι "πτωχοί πλην τίμιοι" υποστηρικτές του Obama έχουν ξοδέψει 48 εκατομμύρια δολάρια σε διαφημιστικές καμπάνιες ενώ οι αντίπαλοί τους, που υποτίθεται πως στηρίζονται από τα μεγάλα συμφέροντα, έχουν ξοδέψει μόνο 9 εκ.

Το γεγονός είναι πως μια μεγάλη μερίδα του αμερικάνικου λαού, που σε κάποιες δημοσκοπήσεις φτάνει και το 60%, αντιτίθεται στις μεταρρυθμίσεις Obama , ενώ σε πρόσφατη έρευνα της National Association for Business Economics λιγότεροι από τους μισούς οικονομολόγους που ερωτήθηκαν εκτιμούν ότι οι προτάσεις αυτές θα οδηγήσουν σε βελτίωση των προσφερόμενων υπηρεσιών υγείας . Προφανώς , σύμφωνα με τον ελληνικό Τύπο, όλοι αυτοί είναι "Ναζί" ή στην καλύτερη περίπτωση, όργανα των φαρμακοβιομηχανιών. Στην πραγματικότητα όμως, είναι άνθρωποι, που , καλώς ή κακώς, ανησυχούν πως το σχέδιο του προέδρου θα αυξήσει τις κρατικές δαπάνες, θα δημιουργήσει υπερβολική γραφειοκρατία, και θα χειροτερεύσει το επίπεδο των παρεχόμενων υπηρεσιών. Επιπλέον, πολλά αμερικάνικα think tanks δεν θεωρούν πως το κρατικό σύστημα υγείας θα λύσει τα προβλήματα του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας, αλλά αντίθετα πιστεύουν πως αυτό θα γίνει με περισσότερη ελεύθερη αγορά . Ο καθένας μπορεί να έχει τις αντιρρήσεις του με αυτές τις προτάσεις αλλά το ζήτημα είναι πως δε φτάνουν ποτέ στις σελίδες των ελληνικών εφημερίδων. Τα ελληνικά Μ.Μ.Ε. παρουσίασαν τους αντιπάλους του σχεδίου Obama σαν καρικατούρες, υποβίβασαν μια σύνθετη πραγματικότητα σε μια μανιχαϊστική μάχη του καλού με το κακό και εν τέλει οι Έλληνες αναγνώστες δεν έμαθαν ποτέ για το τί πιστεύουν οι αντίπαλοι της μεταρρύθμισης . Μακάριος μέσα στις "προοδευτικές" βεβαιότητές του, ο ελληνικός Τύπος παπαγαλίζει τα θέσφατα τις αριστερής πτέρυγας του Δημοκρατικού Κόμματος και εγκαλεί τον Obama μόνο όταν δεν προχωράει αρκετά τολμηρά προς την κατεύθυνση του κρατικού παρεμβατισμού.

Και για να μην αδικούμε τις ελληνικές εφημερίδες, το παραπάνω φαινόμενο είναι πανευρωπαϊκό . Στην, υποτιθέμενα , πιο φιλελεύθερη χώρα της Ευρώπης, τη Μ. Βρετανία , ο ευρωβουλευτής των Συντηρητικών, Daniel Hannan , τόλμησε να χαρακτηρίσει το Εθνικό Σύστημα Υγείας της χώρας του ένα "λάθος εξήντα ετών" και μίλησε για τις ατέλειωτες λίστες αναμονής, τη γραφειοκρατία και τα χαμηλά ποσοστά επιβίωσης από καρκίνους και εγκεφαλικά . Οι Εργατικοί ζήτησαν την κεφαλή του επί πίνακι, ο mainstream Τύπος του επιτέθηκε με σφοδρότητα, ενώ ο ηγέτης του Συντηρητικού Κόμματος, David Cameron, χαρακτήρισε τις απόψεις του "εκκεντρικές". Την ίδια ώρα λοιπόν που στις Η.Π.Α., διεξάγεται ένα παθιασμένο debate για το ποιό σύστημα υγείας είναι το καλύτερο, έστω με ακρότητες και υπερβολές , κάποιες φορές, και από τις δύο πλευρές, στη δήθεν "πλουραλιστική" Ευρώπη ,για κάποια θέματα-ταμπού δεν επιτρέπεται να ανοίξει καμιά συζήτηση . Και δυστυχώς ο Τύπος κάνει ότι μπορεί ώστε αυτές οι «ιερές αγελάδες» να παραμείνουν ανέγγιχτες!


[Δημοσιεύτηκε στη "Metropolis Weekend", 11-13 Σεπτεμβρίου 2009]

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου