Στα χρόνια της δεκαετίας του ’60, όταν το «Μεγάλο Κράτος» πρόβαλε σαν η ιδανική λύση για όλα τα προβλήματα, η αμερικανίδα συγγραφέας και φιλόσοφος Ayn Rand συνήθιζε να λέει πως η μειονότητα εκείνη που διώκεται περισσότερο στις Η.Π.Α. , δεν είναι ούτε οι μαύροι, ούτε οι γυναίκες, ούτε οι ομοφυλόφιλοι, αλλά οι επιχειρηματίες ! Η ρήση αυτή ταιριάζει απόλυτα στη σοσιαλιστική Ελλάδα της μεταπολίτευσης. Στο τελευταίο μαρξιστικό οχυρό της Ευρώπης , επί 30 χρόνια, ένα εχθρικό κράτος βάζει συνεχή εμπόδια σε όσους έχουν την ατυχή έμπνευση να επενδύσουν τα κεφάλαια τους και να ανοίξουν μια επιχείρηση (εξαιρούνται βέβαια, οι κρατικοδίαιτοι «επιχειρηματίες»), ενώ τα πανίσχυρα συνδικάτα, κρατώντας την κόκκινη παντιέρα της επανάστασης, γράφουν «χρυσές» σελίδες στην ιστορία του παγκόσμιου εργατικού κινήματος, διώχνοντας όσες επενδύσεις έχουν απομείνει στη χώρα. Δεκαετίες αριστερού λαϊκισμού, έχουν σαν αποτέλεσμα να καλλιεργηθεί στην κοινή γνώμη μια νοοτροπία που δαιμονοποιεί το κέρδος και θεωρεί την ιδιωτική πρωτοβουλία, υπεύθυνη για όλα τα δεινά του πλανήτη . Ήταν επόμενο λοιπόν να περάσουν στο περιθώριο όλοι εκείνοι οι Έλληνες που τολμούν να ρισκάρουν και να δημιουργούν και τελικά να καταντήσουμε ένα έθνος δημοσίων υπαλλήλων, που δεν παράγει απολύτως τίποτα , αλλά ξεκοκαλίζει , με απίστευτη βουλιμία, τα δανεικά των ξένων . Η κατάρρευση ήταν απλά θέμα χρόνου.
Για του λόγου το αληθές, αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στην ετήσια έκθεση "Doing Business 2010" της Παγκόσμιας Τράπεζας , που εξετάζει την ευκολία του «επιχειρείν» σε 183 χώρες . Για φέτος, η Ελλάδα καταλαμβάνει την «τιμητική» 109η θέση , υποχωρώντας μάλιστα 9 θέσεις σε σχέση με πέρσι. Η χώρα μας βρίσκεται μακράν στην τελευταία θέση μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ο.Ο.Σ.Α. Και όπως σχολιάζει σκωπτικά η «Wall Street Journal» σε πρόσφατο άρθρο της, η Ελλάδα βρίσκεται πίσω ακόμη και από χώρες-πρότυπα ελεύθερης επιχειρηματικότητας, όπως η …Αίγυπτος (109η θέση ), η…Ζάμπια (90η ) και η… Ρουάντα (67η ) . Ακόμη και οι γείτονες μας, που μέχρι πριν λίγα χρόνια άνηκαν στο «κομμουνιστικό» μπλοκ, μας έχουν ξεπεράσει. Η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ) βρίσκεται στην 32η θέση, η Βουλγαρία στην 44η , η Τουρκία στην 73η και η Αλβανία στην 82η. Στους επιμέρους δείκτες, τα πράγματα είναι εξίσου απελπιστικά. Αν θέλεις να αρχίσεις μια επιχείρηση στην Ελλάδα, μάλλον την πάτησες! Θα χρειαστείς 19 μέρες και 15 βήματα, τη στιγμή που στις Η.Π.Α. χρειάζεσαι 6 μέρες και 15 βήματα., στην ΠΓΔΜ 4 μέρες και 4 βήματα και στην Αλβανία 5 μέρες και 5 βήματα. Για τη συμπλήρωση και υποβολή της φορολογικής δήλωσης μιας μεσαίας επιχείρησης χρειάζονται 224 ώρες το χρόνο, όταν στην πιο πλούσια χώρα της Ε.Ε. το Λουξεμβούργο χρειάζονται μόλις 59 ώρες, ενώ στην ΠΓΔΜ 75 ώρες . Όσον αφορά την προστασία των επενδυτών η Ελλάδα βρίσκεται στη θλιβερή …154η θέση. Ύστερα απ’ όλα αυτά, μάλλον δεν θα πρέπει να εκπλαγούμε αν μάθουμε πως στο μόνο δείκτη που η χώρα μας καταλαμβάνει καλή θέση (πιο συγκεκριμένα, την 43η) είναι στην ευκολία του να …κλείσεις μια επιχείρηση! Δεν έχει κι άδικο η «Wall Street Journal» όταν στο ίδιο άρθρο επισημαίνει: «Μια χώρα πρέπει να προσπαθήσει πολύ για να τα πάει τόσο χάλια!»
Την ίδια ώρα και παρότι βρισκόμαστε στα πρόθυρα της χρεωκοπίας, η σοσιαλιστική μας κυβέρνηση , μοιάζει να μην μπορεί να ξεπεράσει τις «προοδευτικές» ιδεολογικές αγκυλώσεις της και συνεχίζει τον πόλεμο εναντίον της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, της μόνης δύναμης που μπορεί να μας βγάλει από τα αδιέξοδα, που δημιούργησε ο κρατισμός. Επτά μήνες μετά την άνοδο της στην εξουσία, οι απαραίτητες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις δεν έχουν αρχίσει καν ή βρίσκονται ακόμη στο στάδιο της…διαβούλευσης . Κάποιες μεταρρυθμίσεις, που φαίνονται να προχωρούν , όπως η απελευθέρωση των μεταφορών, αποδεικνύονται πως είναι μόνο στα «χαρτιά». Όπως αποκάλυψε η «Καθημερινή της Κυριακής», με το νέο νομοσχέδιο, το κόστος της άδειας ενός φορτηγού δημοσίας χρήσης θα εξακολουθήσει να παραμένει στα ίδια υψηλά επίπεδα με την προ «απελευθέρωσης» εποχή. Επιπλέον, η φορολογία αυξάνεται σε ακόμη πιο υψηλά επίπεδα ενώ οι κερδοφόρες επιχειρήσεις θα πληρώσουν και μια «έκτακτη εισφορά» (ή αλλιώς, χαράτσι) για τα επόμενα τρία χρόνια.
Η , ως τώρα, ανικανότητα της κυβέρνησης να δημιουργήσει το πλαίσιο εκείνο που θα αφήσει την ελεύθερη, υγιή επιχειρηματικότητα να αναπτυχθεί , δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει. Ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλος είχε δίκιο όταν σε πρόσφατη ομιλία του διαπίστωνε : «Είναι προφανής σήμερα η απροθυμία όλων των κομμάτων να κόψουν το κλαδί πάνω στο οποίο κάθονται… Αισθάνονται ότι η συρρίκνωση του κράτους και η ανεμπόδιστη ανάπτυξη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και οικονομίας θα συρρίκνωνε την εξουσία τους-άρα και τα προνόμια τους»
[ Δημοσιεύτηκε στη "Metropolis Weekend", 12 Μαϊου -14 Μαϊου 2010 ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου