Η , συνήθως μετρημένη, βρετανική εφημερίδα “Daily Telegraph” δεν μπόρεσε να συγκρατήσει την έκπληξη της για τη βράβευση του Μπάρακ Ομπάμα με το Νόμπελ Ειρήνης. Και την εξέφρασε με ένα μεγαλοπρεπέστατο και διόλου φλεγματικό : “WTF !?” (What the Fuck ?) .
Η αλήθεια είναι πως και άλλες βραβεύσεις στην ιστορία του θεσμού προκάλεσαν αντιδράσεις . Πιο χαρακτηριστικές οι περιπτώσεις του Χένρυ Κίσινγκερ και του Γιασέρ Αραφάτ. Οι δύο Νομπελίστες , πριν υπογράψουν τις συμφωνίες ειρήνης που τους χάρισαν το πολυπόθητο βραβείο , είχαν θεωρηθεί υπεύθυνοι για το θάνατο χιλιάδων αμάχων. Όμως τουλάχιστον και οι δυο είχαν να παρουσιάσουν κάτι χειροπιαστό, ένα έργο που μπορούσες να επαινέσεις ή να κατακρίνεις . Στην περίπτωσή μας όμως, δεν χρειάζεται καν να είσαι αντίπαλος του Ομπάμα για να ψυλλιαστείς πως κάτι δεν πάει καλά με ένα βραβείο , το οποίο απονέμεται σε ένα πρόεδρο που μετράει μόλις εννιά μήνες στην εξουσία ! Αν μάλιστα, λάβουμε υπόψη μας πως η προθεσμία για την υποβολή υποψηφιοτήτων έκλεισε την 1η Φεβρουαρίου, τότε ο Ομπάμα βραβεύτηκε για όσα μεγαλειώδη έκανε τις πρώτες… δέκα μέρες της θητείας του! Η αυθόρμητη αντίδραση του επίσης βραβευμένου με το Νόμπελ Ειρήνης Λεχ Βαλέσα , όταν έμαθε το νέο, ίσως εκφράζει και τις σκέψεις του μέσου ανθρώπου με κοινό νου :"Ποιός; O Ομπάμα; Τόσο γρήγορα; Μα δεν πρόλαβε να κάνει κάτι!". Οι ευρωπαϊκές σοσιαλδημοκρατικές ελίτ όμως , που οι απόψεις της αντικατοπτρίζονται στις επιλογές της επιτροπής για τα βραβεία Νόμπελ, έχουν διαφορετική άποψη. Την ίδια ώρα που ο Μπάρακ Ομπάμα γίνεται όλο και λιγότερο δημοφιλής στη χώρα του , οι ευρωπαϊκές ελίτ, εξακολουθούν να δείχνουν ενθουσιασμένες που βρήκαν επιτέλους έναν Αμερικανό πρόεδρο που ενστερνίζεται πολλές από τις αξίες τους. Οι Ευρωπαίοι θαυμαστές του, έχοντας απολέσει τον παραδοσιακό σκεπτικισμό απέναντι στην πολιτική εξουσία που μας κληροδότησε ο Διαφωτισμός , χάσκουν εκστασιασμένοι μπροστά στη μεσσιανική φιγούρα του πάνσοφου ηγέτη-σωτήρα που έχουν φιλοτεχνήσει για τον Ομπάμα , αποδεικνύοντας πως τελικά δεν έχουμε διανύσει και πολλά βήματα από την εποχή του Βασιλιά Ήλιου. Του απονέμουν το βραβείο Νόμπελ , όχι για το έργο του , αλλά απλά και μόνο επειδή με τη …θεία χάρη της ανεκτίμητης ύπαρξης του προσφέρει ελπίδα στην ανθρωπότητα Ο Μπάρακ Ομπάμα θα μπορούσε κάλλιστα να πάρει το Νόμπελ Φυσικής ή Χημείας, αφού τα επιτεύγματα του σε αυτούς τους τομείς είναι εφάμιλλα με τα επιτεύγματα του που δικαιολόγησαν το Νόμπελ Ειρήνης!
Τελικά σε αυτό το ζήτημα δεν χωράνε μακροσκελείς αναλύσεις, και σοβαρές εκτιμήσεις για το αν η απόφαση ήταν σωστή ή λάθος. Ο καλύτερος τρόπος για να σχολιάσεις μια τέτοια βράβευση-ανέκδοτο είναι η σάτιρα, το πιο αποτελεσματικό όπλο απέναντι στην όποια εξουσία από την εποχή του Jonathan Swift και του Mark Twain . Και ευτυχώς στην εποχή της Obama-mania, κάποιοι δείχνουν να τιμούν ακόμη αυτή την παράδοση, Έτσι ο Jesse Walker στο μπλογκ του αμερικάνικου φιλελεύθερου περιοδικού «Reason» εξεγείρεται : “Προσβολή για κάθε πατριώτη Αμερικάνο. Η επιτροπή των Νόμπελ σνομπάρει τον συγγραφέα του «Τολμώ να ελπίζω» για κάποια άγνωστη κυρία από τη Ρουμανία!”. Ο δημοσιογράφος Mark Steyn , με τη σειρά του, προβλέπει πως το επόμενο βραβείο που περιμένει τον πρόεδρο των Η.Π.Α. είναι στο διαγωνισμό Μις Υφήλιος που θα γίνει το Δεκέμβριο στο Γιοχάνεσμπουργκ, ενώ ο κεντροαριστερός Richard Cohen γράφει στην Washington Post , πως αυτή η βράβευση , βασισμένη απλά στις ευγενείς προθέσεις του νικητή , θα σηματοδοτήσει ένα μπαράζ παρόμοιων βραβεύσεων . Έτσι, σύντομα μπορούμε να αναμένουμε τη βράβευση της Σάρα Πεϊλιν με το βραβείο Πούλιτζερ, επειδή εξέφρασε την πρόθεση "κάποια μέρα να διαβάσει ένα βιβλίο" . Τέλος, σύμφωνα με τον Αμερικάνο δημοσιογράφο Rod Dreher : " Ο Ομπάμα κέρδισε το βραβείο απλά επειδή δεν είναι ο George W. Bush...Επειδή όμως και κανένας από μας δεν είναι ο George W. Bush, τότε μπορούμε να ελπίζουμε πως την επόμενη χρονιά, οι Νορβηγοί θα τιμήσουν και εμάς με το βραβείο Νόμπελ"
Το λυπηρό είναι πως οι Ευρωπαίοι cheerleaders του Ομπάμα, τυφλωμένοι από το θαυμασμό τους για το νέο …σωτήρα της ανθρωπότητας, δεν καταλαβαίνουν καν πως με κάτι τέτοιες κινήσεις, γελοιοποιούν όχι μόνο το θεσμό των βραβείων Νόμπελ αλλά ακόμη και αυτό το ίδιο το ίνδαλμά τους.
Η αλήθεια είναι πως και άλλες βραβεύσεις στην ιστορία του θεσμού προκάλεσαν αντιδράσεις . Πιο χαρακτηριστικές οι περιπτώσεις του Χένρυ Κίσινγκερ και του Γιασέρ Αραφάτ. Οι δύο Νομπελίστες , πριν υπογράψουν τις συμφωνίες ειρήνης που τους χάρισαν το πολυπόθητο βραβείο , είχαν θεωρηθεί υπεύθυνοι για το θάνατο χιλιάδων αμάχων. Όμως τουλάχιστον και οι δυο είχαν να παρουσιάσουν κάτι χειροπιαστό, ένα έργο που μπορούσες να επαινέσεις ή να κατακρίνεις . Στην περίπτωσή μας όμως, δεν χρειάζεται καν να είσαι αντίπαλος του Ομπάμα για να ψυλλιαστείς πως κάτι δεν πάει καλά με ένα βραβείο , το οποίο απονέμεται σε ένα πρόεδρο που μετράει μόλις εννιά μήνες στην εξουσία ! Αν μάλιστα, λάβουμε υπόψη μας πως η προθεσμία για την υποβολή υποψηφιοτήτων έκλεισε την 1η Φεβρουαρίου, τότε ο Ομπάμα βραβεύτηκε για όσα μεγαλειώδη έκανε τις πρώτες… δέκα μέρες της θητείας του! Η αυθόρμητη αντίδραση του επίσης βραβευμένου με το Νόμπελ Ειρήνης Λεχ Βαλέσα , όταν έμαθε το νέο, ίσως εκφράζει και τις σκέψεις του μέσου ανθρώπου με κοινό νου :"Ποιός; O Ομπάμα; Τόσο γρήγορα; Μα δεν πρόλαβε να κάνει κάτι!". Οι ευρωπαϊκές σοσιαλδημοκρατικές ελίτ όμως , που οι απόψεις της αντικατοπτρίζονται στις επιλογές της επιτροπής για τα βραβεία Νόμπελ, έχουν διαφορετική άποψη. Την ίδια ώρα που ο Μπάρακ Ομπάμα γίνεται όλο και λιγότερο δημοφιλής στη χώρα του , οι ευρωπαϊκές ελίτ, εξακολουθούν να δείχνουν ενθουσιασμένες που βρήκαν επιτέλους έναν Αμερικανό πρόεδρο που ενστερνίζεται πολλές από τις αξίες τους. Οι Ευρωπαίοι θαυμαστές του, έχοντας απολέσει τον παραδοσιακό σκεπτικισμό απέναντι στην πολιτική εξουσία που μας κληροδότησε ο Διαφωτισμός , χάσκουν εκστασιασμένοι μπροστά στη μεσσιανική φιγούρα του πάνσοφου ηγέτη-σωτήρα που έχουν φιλοτεχνήσει για τον Ομπάμα , αποδεικνύοντας πως τελικά δεν έχουμε διανύσει και πολλά βήματα από την εποχή του Βασιλιά Ήλιου. Του απονέμουν το βραβείο Νόμπελ , όχι για το έργο του , αλλά απλά και μόνο επειδή με τη …θεία χάρη της ανεκτίμητης ύπαρξης του προσφέρει ελπίδα στην ανθρωπότητα Ο Μπάρακ Ομπάμα θα μπορούσε κάλλιστα να πάρει το Νόμπελ Φυσικής ή Χημείας, αφού τα επιτεύγματα του σε αυτούς τους τομείς είναι εφάμιλλα με τα επιτεύγματα του που δικαιολόγησαν το Νόμπελ Ειρήνης!
Τελικά σε αυτό το ζήτημα δεν χωράνε μακροσκελείς αναλύσεις, και σοβαρές εκτιμήσεις για το αν η απόφαση ήταν σωστή ή λάθος. Ο καλύτερος τρόπος για να σχολιάσεις μια τέτοια βράβευση-ανέκδοτο είναι η σάτιρα, το πιο αποτελεσματικό όπλο απέναντι στην όποια εξουσία από την εποχή του Jonathan Swift και του Mark Twain . Και ευτυχώς στην εποχή της Obama-mania, κάποιοι δείχνουν να τιμούν ακόμη αυτή την παράδοση, Έτσι ο Jesse Walker στο μπλογκ του αμερικάνικου φιλελεύθερου περιοδικού «Reason» εξεγείρεται : “Προσβολή για κάθε πατριώτη Αμερικάνο. Η επιτροπή των Νόμπελ σνομπάρει τον συγγραφέα του «Τολμώ να ελπίζω» για κάποια άγνωστη κυρία από τη Ρουμανία!”. Ο δημοσιογράφος Mark Steyn , με τη σειρά του, προβλέπει πως το επόμενο βραβείο που περιμένει τον πρόεδρο των Η.Π.Α. είναι στο διαγωνισμό Μις Υφήλιος που θα γίνει το Δεκέμβριο στο Γιοχάνεσμπουργκ, ενώ ο κεντροαριστερός Richard Cohen γράφει στην Washington Post , πως αυτή η βράβευση , βασισμένη απλά στις ευγενείς προθέσεις του νικητή , θα σηματοδοτήσει ένα μπαράζ παρόμοιων βραβεύσεων . Έτσι, σύντομα μπορούμε να αναμένουμε τη βράβευση της Σάρα Πεϊλιν με το βραβείο Πούλιτζερ, επειδή εξέφρασε την πρόθεση "κάποια μέρα να διαβάσει ένα βιβλίο" . Τέλος, σύμφωνα με τον Αμερικάνο δημοσιογράφο Rod Dreher : " Ο Ομπάμα κέρδισε το βραβείο απλά επειδή δεν είναι ο George W. Bush...Επειδή όμως και κανένας από μας δεν είναι ο George W. Bush, τότε μπορούμε να ελπίζουμε πως την επόμενη χρονιά, οι Νορβηγοί θα τιμήσουν και εμάς με το βραβείο Νόμπελ"
Το λυπηρό είναι πως οι Ευρωπαίοι cheerleaders του Ομπάμα, τυφλωμένοι από το θαυμασμό τους για το νέο …σωτήρα της ανθρωπότητας, δεν καταλαβαίνουν καν πως με κάτι τέτοιες κινήσεις, γελοιοποιούν όχι μόνο το θεσμό των βραβείων Νόμπελ αλλά ακόμη και αυτό το ίδιο το ίνδαλμά τους.
[ Δημοσιεύτηκε στη "Metropolis Weekend", 16-18 Οκτωβρίου 2009 ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου